tag:blogger.com,1999:blog-5417997407109886392023-11-16T14:52:03.145+01:00HorizonTaalUnknownnoreply@blogger.comBlogger124125tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-9215566856528127322013-05-30T19:07:00.000+02:002013-05-30T19:07:02.232+02:00In de steigers: extreem unieke Kouwepotentocht
Met het afleveren van een Yamaha Super Ténéré Worldcrosser in de haven van Velsen is de voorbereiding voor de extreem bijzondere Kouwepotentocht van 2014 van start gegaan.
De foto verraadt al een beetje welke kant het op gaat. De Yamaha lijkt in een ijsblokje te zijn verpakt en het vrachtschip is van de hoogste ijsbrekerklasse. De rederij heet Eimskip en is gespecialiseerd in koeltransport Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-32485457871455114252013-05-18T11:06:00.001+02:002013-05-18T11:11:13.398+02:00Het verboden uitzicht op Muckle FluggaOp de boot naar de Faeoer Eilanden of IJsland kom je na een dag varen vanuit Hirtshals een stukje land tegen waarvoor de passagiers het dek oprennen om foto's te maken. Het is de kop van de Shetlands, met het spectaculaire vuurtoreneilandje Muckle Flugga. Noordelijker dan Stockholm, Oslo en Bergen. Nu ik op de Shetlands ben aangekomen, wilde ik dat ruige punt vanaf het land zien. Maar dat Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-48134192362409464292013-05-12T12:26:00.001+02:002013-05-12T19:52:08.632+02:00The bright side of ScotlandAltijd pech gehad met Schotland. Regen, mist, kou. Mensen haveloos, onverstaanbaar, afstandelijk of ladderzat. Landschappelijk een b-versie van Noorwegen.Als ik naar Scandinavië ga, voel ik vrijheid. In Schotland is het eerder eenzaamheid. Dat gevoel heeft geduurd tot gisteren. Toen kwam ik aan op de Hebriden. Zon, witte stranden, tropisch blauwe oceaan. Zelfs een verdwaalde palmboom. En Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-80655690046260738372012-04-07T01:58:00.001+02:002012-04-07T21:41:56.159+02:00Beren op de weg
Als je op de internets opzoekt wat dat ene sproetje of kuchje kunnen betekenen, kom je meestal op kanker uit. Met reisvoorbereiding is het niet anders, daarom hou ik er niet van. Wat eerst leuk lijkt, blijkt na een half uurtje googlen een regelrechte hel te zijn. Ook de rit door de Canadese wildernis die ik wil doen, moet verschrikkelijk zijn - zeggen een paar ervaringsdeskundigen.
Extreem Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-66233125743203304112012-04-03T13:52:00.001+02:002012-04-07T02:33:32.049+02:00Eindelijk: een clubhuis
In een keurig kantoor heeft Promotor nooit echt thuisgehoord. Meestal werd de redactie daarom weggestopt in een bezemhok aan het eind van een gang, en hadden andere redacties er wat voor over om geen buren te zijn. Want herrie, rook en brandgevaar. En onduidelijke types die in- en uitliepen.
Zonder tussenkomst van de Rijdende Rechter werd de redactie zelfs jaren naar de Goelag Archipel van deUnknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-88327661595127853232012-02-04T10:58:00.001+01:002012-03-31T17:16:15.429+02:00Boek: de Booswichtenclub
De weg naar vrijheid en avontuur krijgt steeds meer obstakels. De motorrijders van de Booswichtenclub pikken dat niet langer. Onverschrokken trekken ze erop uit. Maar na tien kilometer rijdt de eerste alweer naar huis, omdat hij is vergeten de strijkbout uit te zetten.
De Booswichtenclub is een bundeling van tragische, kwade en hilarische columns die Jan Dirk Onrust vanaf 2003 schreef voor hetUnknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-70849929707859769602011-11-13T01:59:00.003+01:002011-11-13T02:32:45.240+01:00The Long Way Up
...de mooiste reizen gaan niet over de weg...
... ze gaan door je geest...
Vanaf 15 juli 2012 gaan we deze droomreis maken.
Inschrijven kan hier.
.Unknownnoreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-63457642519441946972011-08-11T06:34:00.004+02:002011-09-08T00:57:53.431+02:00Trots, vereerd en gehypnotiseerd
Ze was lang niet de enige vrouw in de goudzoekergemeenschap. En ook niet de enige knappe. Maar ze was onvergelijkbaar.
Ze was elegant, charmant, welbespraakt, zelfbewust, moedig, kunstzinnig, bereisd, drong overal door tot de hoogste kringen en wist precies hoe ze mannen moest bespelen. Voor de goudzoekers was ze Rita Hayworth, Lana Turner of Lauren Bacall (foto). Wat moest zij Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-56803845401789124182011-08-10T03:32:00.003+02:002011-08-10T05:48:09.404+02:00MorgamojaIk vind onderdak in een hutje zonder water en elektriciteit. Niet zomaar een hutje, maar de Morgamoja hut, waar in 1949 vier goudzoekers leefden. Hier kwam ze op een dag in juli aanlopen als een zwerfkat. Op een of andere manier voel ik haar aanwezigheid.
De vrouw met het uiterlijk van een filmster vroeg of ze de huishouding mocht doen. Dat mocht. Later schoot de mannen te binnen dat ze al een Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-22730942937392293862011-08-10T02:00:00.005+02:002011-09-04T13:36:19.772+02:00Wandelen rond middernachtIk begin te lopen door het eindeloze woud. Eenzaam voel ik me niet, maar iedereen is van hout.
De middag gaat voorbij, de avond valt, de nacht breekt aan. En ik loop nog steeds. Op de achtergrond hoor ik een koortje van huilende wolven. Tijd voor een country song.
I go out walking, after midnight
Out in the moonlight
Just like we used to do
I'm always walking, after midnight
Searching for you
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-87790865817906796902011-07-22T19:06:00.001+02:002011-07-22T19:07:02.672+02:00StroomopwaartsBij het gehucht Lemmenjoen houdt de weg weer op. De Lemmenjoki is hier een paar honderd meter breed. Een houten bootje brengt me verder. Vijftien kilometer lang zigzaggen we over het ondiepe water. Daarna stap ik uit in de wildernis. Hier is niets meer, behalve een pad en een enkele hut.
Het bootje draagt een van de namen die ze gebruikte. Ze veranderde net zo Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-59494288045455056902011-07-20T13:09:00.000+02:002011-07-20T13:09:24.565+02:00De journalisteZe was journaliste. Zei ze.Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-77024820683974066432011-07-15T02:10:00.004+02:002011-07-22T00:20:45.506+02:00Warme rivierenEen hoofdrol in het verhaal is weggelegd voor de Lemmenjoki, wat 'warme rivier' betekent en vrijer vertaald zelfs 'rivier van de liefde'. Maar daar kom ik later pas. Eerst ga ik de Ivalojoki over.
Bij deze rivier begint er iets te broeien. De geoloog en de knappe vrouw moeten hier oversteken. De kleding gaat uit en wordt op een vlotje gelegd dat ze zwemmend voortduwen. Rillend komen Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-75885115365754847552011-07-14T13:23:00.001+02:002011-07-14T15:04:01.691+02:00De rechte wegDe geoloog ging het gebied in om grondmonsters te nemen. Zijn plan was alleen te gaan, maar de vrouw wilde mee. Ze zei dat ze journaliste voor een Amerikaanse krant was en dat er veel belangstelling zou zijn voor een artikel over de Finse goudvelden.
De geoloog twijfelde. 'Is het wel verstandig voor een getrouwde man om samen met zo'n knappe jonge vrouw de wildernis in te trekken,' vroeg hij Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-60253614854548015932011-07-13T13:46:00.001+02:002011-07-13T13:50:55.113+02:00De afslag naar de goudveldenHet is heet als ik 's morgens in Rovaniemi mijn motor van de trein rijd. In spijkerbroek - ooit bedacht gemaakt voor goudzoekers - ga ik over de E4 naar het noorden.
Na 250 km kom ik bij een doodlopende afslag, een onverharde weg van 40 km die rechtstreeks de goudvelden inloopt. De bushalte die hier in 1949 stond, is er nog. Hier stapte ze uit, de vrouw die enkele kilometers bij Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-34171541413078205442011-07-13T03:30:00.001+02:002011-07-13T03:31:44.420+02:00De nachttrein naar LaplandHet spoor loopt naar Helsinki, naar ontmoetingen met beroemdheden, naar elitaire feestjes, naar hotels de ze niet kan betalen. Uiteindelijk gaat het spoor naar het noorden. Want in het zuiden gelooft niemand haar meer.
Ik pak de nachttrein naar Rovaniemi, de hoofdstad van Lapland.Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-56055341067157359292011-07-13T03:10:00.004+02:002011-07-13T04:49:12.586+02:00Het spoor begint op de boot naar Turku
Op de boot van Stockholm naar Turku pak ik het spoor uit 1949 op van de alleenreizende vrouw, de journaliste, de verleidster, de leugenaar, de heilige.
Het is een tocht langs vele honderden eilandjes. Het schip heet Baltic Princess.
Hoe beroemd moet je zijn om een boot naar je genoemd te krijgen? Of restaurants? Een straat? Hoe groot moet je worden voordat er een lied, boeken en een musical Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-28166308020343934962011-07-12T22:13:00.001+02:002011-07-12T22:19:55.504+02:00Kunst en de zin van het motoralarmSommige mensen denken dat zij de zoon van God zijn, weer anderen denken dat zonder hen de beschaving ineen stort. Ik vind het allemaal best, zolang ik er geen belasting voor hoef te betalen, mopperde ik in het vorige bericht.
Ik had het nog maar net geschreven of ik liep in mijn budgethotel een kunstenaar tegen het lijf. Een dronken vijftiger met een paardenstaartje, type Don van Vliet; zou Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-65378059256639375012011-06-28T21:16:00.003+02:002011-07-12T21:41:54.165+02:00Zoeken naar goudNa allerlei andere blogs, nu weer even terug op mijn eigen blog. Want ik ben weer op pad. Afgelopen week op Bornholm, nu zit ik in Stockholm. Morgenochtend pak ik de boot naar Finland. Direct daarna de motortrein naar het Hoge Noorden. Donderdagmorgen ben ik dan in Lapland.
Lapland, daar ben ik hard aan toe.
Wanneer wil een mens naar Lapland? Als je gek wordt van die blauwe kutenveloppen Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-23294278144301235582011-01-27T14:00:00.001+01:002011-01-27T14:01:32.397+01:00Details missie Kunduz bekend
Om de benodige steun van GroenLinks te krijgen, heeft het kabinet Rutte het doel van de nieuwe missie in Afghanistan tot homeopatische proporties moeten verdunnen. En dat is maar goed ook. Vechten tegen een tegenstander die meer dan pijl en boog heeft, ligt ons niet. Daarom beperkte onze 'deelname' aan de Golfoorlogen I en II zich tot aardappelschillen in de achterhoede. Het echte gevecht laat Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-2575929975803521432011-01-14T17:11:00.001+01:002011-01-14T17:13:28.678+01:00Vlamingen doen niet moeilijkIk heb verschillende Vlaamse motards gevraagd naar hun favoriete wegen in Vlaanderen, omdat ik ze zelf nauwelijks kon vinden. Het antwoord luidde steevast: de weg naar het café, naar het restaurant of het gastenverblijf. Met andere woorden: het motorplezier van Vlaanderen zit niet zozeer in het rijden, maar in het stilstaan. Met vrienden. In de kroeg.
Nergens stop je zo lekker alsUnknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-13754203514499073982010-12-20T09:07:00.003+01:002010-12-26T18:22:13.077+01:00De feestdagen
Toen Nico en ik 's avonds waren gestrand in de sneeuw, liepen we naar een huis waar licht brandde. We gluurden naar binnen en zagen een familie rond de open haard zitten. En ja hoor, het was er allemaal: oliebollen, brandende kaarsen, kerstfrutsels en muziek. Gloria in Excelsis Deo. We zagen tevredenheid en harmonie.
'Hoe is het mogelijk', zei ik Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-48266331422240535172010-11-28T23:52:00.002+01:002010-11-29T12:42:01.990+01:00De Leertent dwaalt even afOndernemers die in het openbaar een maatschappelijke mening geven zijn zeldzaam in Nederland. Behalve als het om opgelegde brave praatjes over zielige dieren/planten/negers gaat. Ze volgen het spoor van stuivers en dubbeltjes, verder houden ze zich koest, want dat kan alleen maar klanten kosten.
Een van de weinige uitzonderingen is Blokker, met het altijd woedende jaarverslag van ome Jaap. MaarUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-53896271300576067132010-11-21T20:13:00.002+01:002010-11-22T01:53:38.647+01:00Laatste maalDe oude cowboy vrijdagavond tijdens zijn afscheidsetentje. Gisteren vloog hij naar zijn geboorteland om daar een half jaar te blijven. Ongeveer net zo lang als hij volgens de dokter nog heeft. Hij hoopt dan ook eigenlijk niet meer terug te komen. Maar dat kwam verder niet te sprake.
Reed ooit motor, beweegt zich nu per scootmobiel. Je zou er 400 pagina’s over door kunnen zeiken, maar zeurpiet Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-541799740710988639.post-18646949469568190242010-11-01T13:41:00.002+01:002010-11-01T15:04:11.185+01:00Kouwepotentocht 2010: naar TexelStraks gaat het mailtje rond, maar nu alvast krijg je hier de toegang tot het inschrijvingsformulier van de Kouwepotentocht 2010.
Het wordt deze keer een light-versie van de Extreemtocht. Dus we gaan weer een eiland doen. Maar nu hoeven we er niet twee dagen voor de varen, maar slechts een minuut of twintig. Oftewel: we gaan naar Texel.
Als voorafje doen we een aantal andere Unknownnoreply@blogger.com1