Kamperen dood?

Het aangekondigde kampeerweekend naar Tiengemeten is niet doorgegaan. Normaalgesproken zijn de tochten de laatste tijd na een paar dagen al volgeboekt, maar naar het Zuidhollandse eilandje hadden we na een week amper twintig man.

Een miskleun dus. Naar de oorzaak is het gissen. 'Kamperen? Mijn tent heb ik allang weggeflikkerd,' zei iemand de altijd meegaat. 'Kamperen? Kom zeg, als het nou een hotel was,' zei een andere vaste klant. 'Kamperen? Dat is iets voor Oostblokkers,' zei een derde. Op een of andere manier kregen we het idee dat kamperen misschien niet zo goed meer ligt. We hadden ook bij onszelf te rade kunnen gaan. Slechts drie van de zes man hadden zin in een kampeerweekend. Maar pech zeg, twee van de drie waren verhinderd en de derde zou met een camper van een meter of zeven komen.

Dan maar de Langste Dag Tocht. Het artikel is nog niet gepubliceerd, maar het aanmeldingsformulier staat online. Er zijn al vijf keer zoveel inschrijvingen als naar Tiengemeten. We gaan dan ook langs de forten van Amsterdam en het strand, en niet kamperen op een duur politiek biologisch correct eiland.

Motorrijder in de trein

Zojuist mijn kreunende en piepende allroad van het merk Suzuki naar Tomba la Bomba gebracht. Tom is een goede kennis van me en repareert ook motoren waar ze bij dealers geen raad meer mee weten, dus die vertrouw ik wel. Nadeel is dat hij in Zoetermeer woont. Per zijspan bracht hij me naar een station.

Een loket om een treinkaartje te kopen kon ik niet vinden, maar door op een groen lampje te drukken kreeg ik de trein/tram/metro gelukkig nog wel open. Binnen wachtte ik met 1 euro in de hand op een man met een rode pet en een spiegelei. Maar die kwam niet.

Het leek me een erg moderne treindinges. Keurige vandaalbestendige stoelen, overal automaatjes, elektronische infopanelen en camera's. Hij reed snel, stipt en met hoge regelmaat. En als je er een kaartje kon kopen, zou het bijna niets kosten. Toch maakten de passagiers geen gelukkige indruk. Verslagen forensen, depressieve spijbelaars. De meesten doen hun best anderen niet aan te kijken en de blikken van een paar hangjongeren te mijden. Met koeien in de wei heb je meer contact. Om het wat gezelliger te maken, overwoog ik op advies van motorrijder Herman Brusselmans de aanwezige dames te vragen of ze gebeft wilden worden. Maar met alle tussenstops zou dat toch teveel haastwerk worden.

Vlak voor elke stop bedankte een elektronische stem de passagiers voor het opruimen van hun rommel, het niet pissen op het balkon en het niet molesteren van de conducteur. Over een dag of vijf heb ik gelukkig weer een motor.

Iedere Nederlander liep motor mis

Als je een plasluier en erectiestoornissen hebt, als je de enige vrouwen die nog naar je kijken verpleegsters zijn, als niemand meer belangstelling voor je vriendin heeft, ja dan gaat het gebeuren. Het grote genieten. Daarom ging je veertig jaar met een zakje boterhammen naar je werk, kampeerde je in plaats van naar een hotel te gaan. Daar bouwde je een fucking pensioen voor op, daarom kocht je aandelen.

En toen ging het mis. Elke volwassen Nederlander is in een jaar 26000 van zijn vermogen kwijtgeraakt. Zou je eerder al dat geld roekeloos over de balk hebben gesmeten, dan had je nu een heel erg dikke motor gehad. Of een jaar lang een appartement met zeezicht kunnen huren, elke dag buiten de deur kunnen eten of een huurmoord kunnen laten plegen. Maar helaas, we waren zo stom alles opzij te zetten voor de troosteloze nadagen. Alleen godsdienstigen maken het bonter. Die denken dat het echte leven pas begint als je helemaal dood bent.

Allemaal onzin, zei de hedonist. Later is niks. Nu moet het gebeuren: voor het grote gevoel gaan. Met geld smijten. Alle remmen losgooien. Gas geven. Zelf ben ik reeds begonnen!

16 gewonden in Parijs Roubaix door motorrijder

Zestien gewonden volgens de ene bron, tien volgens de andere. En dat door een motorrijder. Het gebeurde toen een motard van de organisatie op het publiek inreed tijdens de wielerklassieker Parijs-Roubaix. En dat bij een vaartje van slechts een kilometer of 45. In zijn soort best wel een prestatie.

Rechts in beeld zie je de duopassagier wegstuiteren. Het gekke is dat de kasseienstrook dan net voorbij is. De duo lijkt nog na te schudden en daardoor de bestuurder uit evenwicht te brengen.

Vrijdag motormuziek: Nirvana

Vijftien jaar geleden maakte Broer Konijn van Nirvana er een eind aan. Twee jaar daarvoor knetterde Smells like teen spirit door de gangen van de ANWB Uitgeverij. Dat was ongebruikelijk, want daarvoor scheen het altijd nogal rustig te zijn bij de beschaafde mensen club. Een nieuwe titel, waarvoor een paar motorjongens waren binnengehaald, bracht daar verandering in. Promotor dus.

Als de herrie van andere bladen was gekomen, dan was er vast geklaagd. Maar de motorjongens lieten ze maar met rust. Dat is altijd zo gebleven. Een typisch ANWB-blad is Promotor nooit geworden. Niet dat wij-weten-wat-goed-voor-u-is toontje. Wel werd de redactie een paar jaar helemaal alleen boven een Wegenwachtgarage in Voorschoten gezet. Dan had niemand er last van. Ook niet van Nirvana. En daar kon je nog tosti's bakken op het koffiezetapparaat, zonder dat de beveiliging ingreep.

Inmiddels zijn ze weer terug op het hoofdkantoor. En de teen spirit is er nog, maar dan iets ouder misschien.

Volg die auto

Vlak voordat de maximumsnelheid op de Haagse N44 richting Wassernaar van 50 naar 70 gaat, rijdt bijna iedereen alvast wat sneller. Daarom staat er regelmatig een politiefuik, want het is prijsschieten, daar bij Duindigt. Toch zag ik ze vrijdag net weer even te laat. Ik reed 85 toen ik het gas losliet. En werd onmiddellijk gepasseerd door een auto met een CD-kenteken.

Over CD-kentekens gaan allerlei verhaaltjes in Den Haag. Dat de bestuurders met een liter champagne achter de kiezen en een rijbewijs van marsepein ongestraft de straten onveilig kunnen maken. Onzin natuurlijk, zo rot zal de wereld toch niet zijn. Toch besloot ik het maar even te geloven en bleef aan de bumper van de CD'er kleven. Hopelijk buiten schot van de radar. We werden niet aangehouden. Auto's achter me wel.

Toch even opgezocht hoe het zit. Maar het lijkt er inderdaad op dat ze er mee weg kunnen komen. Hoger personeel heeft absolute immuniteit (PDF, zoek op verkeersovertreding) bij verkeersovertredingen. En eigenlijk bij alle strafzaken. De tip van de week is dus: ga bij een radarcontrole bumperkleven bij een diplomaat. Nadeel is dat ik ze meestal niet erg hard zie gaan. Dat dronken bestuurders de eigenschap hebben erg traag te rijden, hoeft daar niet per se iets mee te maken hebben.

Langste Dag Toer in voorbereiding

Een witte motor met witte wielen, da's toch bijna net zo ordi als witte pumps onder een vrouw. Maar ook al deed de Honda 800 VFR Vtec die we gisteren hadden een beetje pijn aan de ogen, hij reed als de beste. Niet zo gemeen hard als de BMW 1300R van twee weken daarvoor, maar wel geraffineerd snel. In bochten denk je niet doorlopend 'ik ga dood, ik ga dood', maar eerder: 'Het had nog wel wat sneller gekund.' Wat een lol met die Honda.

We gebruikten hem voor een artikeltje over de Langste Dag Tocht 2009. Die gaat deze keer erg leuk worden, al zeggen we het zelf. Idioot veel lekkere weggetjes gevonden rond de grote stad die door de strak thema met elkaar zijn verbonden. De onderhandelingen over twee plekken waar je anders nooit bij kunt komen, lopen voorspoedig. We eindigen met een bbq op het leukste strand van Zuid-Holland.

De tocht wordt op zaterdag 20 juni gereden. Inschrijven kan als het mei-nummer van Promotor is verschenen.