Oké, vergeleken de rauwdouwende walvisjagers op die eilanden zijn we ongetwijfeld een paar mietjes uut de grote stad. Zij zelf varen elke zondagnacht bij windkracht acht of hoger uit om een week lang tegen de oceaan te vechten. Daar kunnen we niet tegenop.
Maar direct na hun vertrek komen wij daar aan. Dan zitten we op een eiland met 10.000 vrouwen. Als die net zo ..uhm.. gastvrij zijn als op IJsland, dan staat ons nog wat te wachten. Dan ben je misschien gewoon blij dat je je even terug kunt trekken in het homohotel.
Het barst er van de kokosnoten, meer zeg ik nog niet. Het wordt in elk geval iets waar ik handenwrijvend naar uit zie. Echt bijzonder en toch veel makkelijker te doen dan je zou denken. Hoop ik dan maar.
BeantwoordenVerwijderenEn ja, er zit tussen reis en publicatie een bijna een jaar, want winterverhalen in de lente plaatsen doe je niet zo snel.