02-08-2009

Zweeds Booswichtenhonk bezocht


Het voor booswichten gratis honk in Zweden is weer eens bezocht. Deze keer door Sjoerd Spieker uit de Achterhoek. Hij schreef:

Gevonden! Ik heb het gevonden! Het booswichtenhonk! Vorige maand ben ik bijna twee weken in Zweden (en Noorwegen) geweest. Toen heb ik ook een bezoek gebracht aan Skillingsfors. Natuurlijk had ik het waypoint van het honk niet in de GPS gezet, maar in het restaurantje in Skillingsfors vond ik iemand die wist waar het was. De term Nederlander, motorcykel en het sleutelwoord 'YouTube' deden het hem. Een man was zelfs zo aardig om voor me uit te rijden naar het honk. Zoiets maakt het dan wel weer tot een klein avontuur.

Ik heb enorm genoten van de gravelwegen. De foto's en vids van de vakantie heb ik verpakt in een filmpje. Mocht je het willen zien: hier vind je het. Groeten, Sjoerd.


Het verhaal over/de route naar het honk staan hier. De onverharde wegen die je in het filmpje van Sjoerd ziet, vind je in de Zachte kant van Noorwegen.

6 opmerkingen:

  1. Goed verhaal.

    Bij het nalezen van het oorspronkelijke verhaal over het honk zag ik de plaatsnaam Charlottenberg. Het blijkt dat ik een paar weken geleden uit Kongsvinger (No) via Arvika (Se, tijdens het Arvika-festival www.arvikafestivalen.se) naar Karlstad ben gereden. Nooit geweten dat ik zo dicht bij dit honk ben geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ja joh, in Charlottenberg zit het dichtstbijzijnde tankstation, op het pompje van de buurtsuper na. Maar je komt vast nog wel eens in de buurt. Nog wat mooie wegen gedaan in Noorwegen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In Telemark ben ik begonnen. Van Tuddal naar Rjukan loopt een hoge weg langs Gaustatoppen. Mooie route, maar vanwege werkzaamheden alleen in het weekend bereikbaar. Mogelijk heb jij zelf deze weg getipt. Er is een parkeerplaats vanwaar je wandelend redelijk makkelijk de top bereikt. De volgende keer zorg ik dat ik meer tijd heb om dat te doen.

    Camping Sandviken aan de noordzijde van het Tinnsjø-meer ligt prachtig. Van daar ben ik in noordelijke richting over een smalle verharde bergweg gereden die uitkomt op RV40. Beklimming, hoogvlakte en afdaling zijn mooi.

    Later die week heb ik geprobeerd de berg Tron met de motor te beklimmen. Vanuit Alvdal aan de RV3 gaat een onverharde weg naar de top. Ongeveer 200 (hoogte)meters onder de top werd het wel erg onverhard: zand en stenen, nog niet aangestampt. De Hornet zakte tot aan de velgen weg, dus ik ben maar omgekeerd.

    Vanuit Alvdal via RV29 en RV27 langs Rondane naar Lillehammer gereden. Brede, bochtige weg met goed asfalt. Enkele tientallen kilometers heerlijk sturen zonder vaart te hoeven minderen.

    Voor het honk heb ik een maaltijdtip: blik Trøndersodd ("Suppe med kjøttboller, svine- og storfekjøtt og masse gode grønnsaker"). Ziet er uit zoals het klinkt. Smaak: idem. Zal de volgende keer een paar blikken proberen af te leveren.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Klinkt heel goed. Tron, moet ik onthouden. En dat op een Hornet zonder tractorbanden. Petje af.

    En ja, de Rv 27, en of die mooi is. Zit bij het rijtje van National Turistvegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Op een echte stevige dirt-road is het rijden met een wegmotor niet zo moeilijk, hoor. Niet te langzaam en niet te snel rijden, dat is de kunst. De gedachte aan een lekke bank op een eenzame en koude helling vind ik nog het vervelendst.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. In de tekst staat "De onverharde wegen die je in het filmpje van Sjoerd ziet, vind je in de Zachte kant van Noorwegen.". Dat klopt, maar ook in Zweden heb ik veel gravelwegen gereden. Het landschap is daar heel anders dan in Noorwegen. Wat het filmpje ook wel laat zien. Een kaartje van de hele reis vind je hier: http://versys.poi66.com

    BeantwoordenVerwijderen

Reageren? Meld je dan eerst aan bij de Booswichtenclub.