Zojuist mijn kreunende en piepende allroad van het merk Suzuki naar Tomba la Bomba gebracht. Tom is een goede kennis van me en repareert ook motoren waar ze bij dealers geen raad meer mee weten, dus die vertrouw ik wel. Nadeel is dat hij in Zoetermeer woont. Per zijspan bracht hij me naar een station.
Een loket om een treinkaartje te kopen kon ik niet vinden, maar door op een groen lampje te drukken kreeg ik de trein/tram/metro gelukkig nog wel open. Binnen wachtte ik met 1 euro in de hand op een man met een rode pet en een spiegelei. Maar die kwam niet.
Het leek me een erg moderne treindinges. Keurige vandaalbestendige stoelen, overal automaatjes, elektronische infopanelen en camera's. Hij reed snel, stipt en met hoge regelmaat. En als je er een kaartje kon kopen, zou het bijna niets kosten. Toch maakten de passagiers geen gelukkige indruk. Verslagen forensen, depressieve spijbelaars. De meesten doen hun best anderen niet aan te kijken en de blikken van een paar hangjongeren te mijden. Met koeien in de wei heb je meer contact. Om het wat gezelliger te maken, overwoog ik op advies van motorrijder Herman Brusselmans de aanwezige dames te vragen of ze gebeft wilden worden. Maar met alle tussenstops zou dat toch teveel haastwerk worden.
Vlak voor elke stop bedankte een elektronische stem de passagiers voor het opruimen van hun rommel, het niet pissen op het balkon en het niet molesteren van de conducteur. Over een dag of vijf heb ik gelukkig weer een motor.
Een kleine 20 jaar geleden reisde ik vanwege studie veel met het ov, vooral de bus. Vriend S merkte toen ook al op dat de meeste medereizigers "schaapachtig" keken. Dat deed hij hardop, in de bus.
BeantwoordenVerwijderenHet niet kunnen kopen van een kaartje is een beginnersfout. Dat ligt niet aan de lightrail, S-bahn, Zoetermeerlijn. Je zou ze de kost moeten geven die bij de eerste motorrijlessen al tien minuten aan het rijden zijn voordat ze ontdekt hebben dat ze de sleutel nog in het contactslot moeten steken.
Die Brusselmans, die weet altijd rake opmerkingen te maken. Op vakantie een paar jaar geleden las ik het boek Pitface. Een van Brusselmans' beste, wat mij betreft. Het leek mij voor de goede vakantiestemming beter om het boek een beetje uit het zicht van de reisgenoten te houden. Ook 's avonds een paar goede zinnen aan de reisgenoten voorlezen, wat ik wel doe, heb ik uit dat boek maar niet gedaan. Een aanrader, dus.