De overheid als opvoeder, het wil maar niet lukken. Dat blijkt uit onderzoek van de overheid zelf. Postbus 51-campagnes (Ga niet slapen als je rijdt, Douche minder vaak of Betaal meer belasting) blijken nauwelijks effect te hebben.
Dat is een klap in het gezicht voor enkele betrokkenen. Voor sukkels als ik bijvoorbeeld - maar ik had het kunnen weten. Zelf schreef ik onder meer brochures voor vergeten campagnes als Rij nogal langzaam, Files zijn niet zo erg en Trek in het verkeer altijd een schone onderbroek aan.
Hiervoor moest ik vergaderingen bijwonen met soms wel tien man aan tafel (beleidsmedewerkers, voorlichters, communicatieadviseurs, een reclamegoeroe en een paar carrieretutjes), waar me verteld werd wat er in moest komen te staan. Ik begreep het allemaal maar half, maar schreef de tekst in twee dagen. In de drie weken erna werd deze besproken, ge-pre-test en geevalueerd. Vervolgens moest ik het woord 'stoplicht' veranderen in 'verkeerslicht'. We maakten er een foldertje van en mijn opdrachtgever stuurde een rekening van twee ton naar het ministerie. Daarna mocht ik op zijn kosten naar de Chinees. Jippie!
Of zelfs naar de Japanner, als er communicatievolk meeging.
'Zouden overheidscampagnes nou ook echt werken?' vroeg ik eens serieus. Besmuikt gelach aan tafel. Gansje, gansje, wat moet jij nog veel leren, voelde ik ze denken.
'Dat moet je op de lange termijn zien...,' sprak adviseur 1.
'Of op de heel lange termijn soms,' verbeterde adviseur 2.
'Maar we doen dit toch niet voor niks?' vroeg ik.
'Ik weet niet wat jij krijgt, maar wij doen het zeker niet voor niets,' schaterde de reclamedinges en prikte in zijn biefstuk teriyaki.
Noemen ze mij wel eens cynisch, maar dit waren de pro's.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren? Meld je dan eerst aan bij de Booswichtenclub.